WŁODEK PAWLIK – fortepian

Pianista, pedagog, kompozytor muzyki jazzowej, filmowej, teatralnej, symfonicznej, wokalnej i kameralnej. Uzyskał doktorat na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, gdzie aktualnie prowadzi wykłady z improwizacji. W jego dorobku znajduje się ponad 20 autorskich płyt, szereg dzieł muzyki filmowej i kompozycji współczesnych. Koncertuje na wszystkich kontynentach oraz podczas prestiżowych festiwali jazzowych i muzyki poważnej. Magazyn festiwalowy „Who is who at North Jazz Festival 1998” określił go zaszczytnym mianem „Vladimir Horowitz of jazz”. Działalność koncertowa i dorobek fonograficzny artysty zyskały również szerokie uznanie międzynarodowych mediów.

Urodził się w 1958 roku. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie i Wydziału Jazzowego Hochschule für Musik w Hamburgu. Laureat wielu konkursów krajowych i międzynarodowych, m.in.: stypendium im. Krzysztofa Komedy, Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Jazzowego w Dunkierce oraz II nagrody Międzynarodowego Konkursu Kompozycji Jazzowych w Monaco. Wielokrotnie otrzymywał wyróżnienie Jazzowy Muzyk Roku przyznawane przez legendarny warszawski Jazz Club Akwarium. Jest laureatem Fryderyka za „Misterium Stabat Mater” i nagrody TVP Kultura w kategorii Muzyczne Wydarzenie Roku za album „Anhelli”. Brał  udział w North Sea Jazz Festival (Haga 1998), European Jazz Festival (Ateny 2006), Warsaw Summer Jazz Days, Jazz Jamboree, Wratislavia Cantans 2003. Obok pracy akademickiej wielokrotnie brał udział w przedsięwzięciach o charakterze edukacyjnym, warsztatach dla instrumentalistów oraz zasiadał jako członek jury konkursów muzycznych – m.in. V American Jazz Piano Competition w Indianapolis (2001). Wykładał m.in. w Eastman School of Music, Western Michigan University, podczas IAJE Jazz Conference w Los Angeles (1999) oraz w Królewskim Konserwatorium w Brukseli.

Ostatnie wydawnictwa Włodka Pawlika to: „Nostalgic Journey – Tykocin Jazz Suite” (2009), płyta będąca reedycją suity jazzowej „Tykocin” nagranej w towarzystwie legendarnego trębacza Randy Breckera, wielokrotnego zdobywcy Grammy Award; „Grand Piano” (2009) z improwizacjami fortepianowymi; „Struny na Ziemi” (2011) z kompozycjami do wierszy Jarosława Iwaszkiewicza w wykonaniu Lory Szafran i Marka Bałaty, z recytacjami Roberta Więckiewicza (Jazzowa Płyta Roku 2011 w rankingu „Rzeczpospolitej”); album ze ścieżką dźwiękową do filmu „Pora umierać” (nominacja do Fryderyka 2011); „Night in Calisia” (2012) nagrany z Randy Breckerem, Pawłem Pańtą, Cezarym Kondratem i Orkiestrą Filharmonii Kaliskiej pod dyrekcją Adama Klocka (pierwsza pozycja w rankingu „Rzeczpospolitej”) oraz „Wieczorem” (2013) z kompozycjami do wierszy Józefa Czechowicza (nominacja do Fryderyka 2013). Wśród pierwszych albumów jazzowych Włodka Pawlika wymienić należy „The Waning Moon” (1999), będący doskonałym przykładem wpływu jazzu na muzykę współczesną, oraz „Standards Live” (1996, reedycja – 2008), zawierający rejestrację live wykonania znanych standardów jazzowych, zaliczony przez krytykę do grupy największych dokonań polskiej pianistyki jazzowej. Dyskografia jazzowa Włodka Pawlika obejmuje kilkanaście autorskich albumów, w tym 5 płyt solowych, począwszy od wydanego na płycie winylowej debiutanckiego „Quasi Total”, a skończywszy na światowym wydaniu suity „Nostalgic Journey – Tykocin Jazz Suite” (Summit Records 2009), którą artysta opisał jako „jeden z przystanków w gigantycznej pielgrzymce ludzkich losów, miejsce odpoczynku i refleksji nad sobą i światem”. W podobny sposób skomentował albumy „Anhelli” (2005) oraz „Grand Piano” (2008), pierwszy przedstawiając jako efekt spotkania z dziełem literackim, uwalniającym od doraźnych problemów i przenoszącym w sferę pytań fundamentalnych, drugi natomiast – jako owoc nocy, które są „porą uwalniającą myśli od nerwowych konwulsji dnia codziennego – wyciszeniem, kontemplacją, przebudzeniem marzeń”. Ostatni z wymienionych albumów nagrany został podczas dwóch sesji w Studiu S1 Polskiego Radia, w których Pawlik zarejestrował cykl intymnych improwizacji fortepianowych. Kolejne improwizacje, podobnie jak sam album, nie posiadają tytułów – Grand Piano jest bowiem określeniem fortepianu w partyturze, informuje więc po prostu o zawartości płyty. Album w swym założeniu pozbawiony został jakichkolwiek pozamuzycznych odniesień, stając się przez to zapisem twórczego procesu, jaki powstawał na bieżąco, tu i teraz. Uwagę krytyki zwrócił także album z muzyką do wierszy Iwaszkiewicza – „Struny na Ziemi” (2011), którą Janusz Majcherek skomentował słowami: „Można by rzec, iż te wiersze w naturalny sposób śpiewają – wtedy, gdy ich śpiewność dobyta jest przez trio jazzowe i swingujących wokalistów, i wtedy, gdy same stają się muzyką w interpretacji aktora, Roberta Więckiewicza, który mówi je z wyczuciem rytmu, brzmienia, barwy, tonu, traktując poniekąd głos jak autonomiczny instrument”. Najważniejszą jazzową formacją, która od kilkunastu lat stanowi siłę sprawczą nagrań oraz poligon dla muzycznych eksperymentów lidera jest Włodek Pawlik Trio z Pawłem Pańtą na kontrabasie i Cezarym Konradem na perkusji. Formuła tria z fortepianem i sekcją rytmiczną ma w historii światowego jazzu bogatą tradycję – to kombinacja trzech odmiennych barw, otwierająca rozległe przestrzenie dla artystycznej swobody, ale również wielce zobowiązująca i narzucająca wysokie wymagania każdemu z improwizatorów. Włodek Pawlik Trio nie jest doraźnym składem, powołanym dla realizacji wybranego projektu, ale prawdziwym zespołem z umiejętnie tworzoną przez lidera przestrzenią dla eksponowania osobowości muzycznych partnerów. To właśnie w Trio realizowanych jest większość projektów Włodka Pawlika, Trio jest inspiracją dla nowych pomysłów i adresatem większości kompozycji. Jest to także przyjazne miejsce pracy dla wielu wybitnych muzyków, bez których żadne osiągnięcia nie byłyby możliwe. Włodek Pawlik Trio współpracowało z takimi muzykami, jak: Randy Brecker, Billy Hart, Riche Cole, Hans Hartman i Zbigniew Wegehaupt. Od ponad piętnastu lat Włodek Pawlik współpracuje także z Western Jazz Quartet, zespołem rezydentem School of Music przy Western Michigan University, z którym nagrał m.in. wysoko oceniany album „Turtles” (1995, reedycja – 2008), utrzymany w konwencji nowoczesnego „main stream”. Równie istotny aspekt działalności kompozytorskiej Włodka Pawlika stanowi współczesna muzyka poważna. Jest to szereg dzieł o charakterze eksperymentalnym, a także dzieła wokalne, łączące tradycję z nowoczesnością, oraz misteria o charakterze religijnym. Poszczególne utwory, nieskrępowane w formie, wymykają się klasyfikacji gatunkowej, by wymienić chociażby „Misterium Stabat Mater”, gdzie improwizującemu fortepianowi towarzyszy Chór Gregoriański. Szereg dzieł zostało już nagranych i wydanych, a część kompozycji z dorobku symfonicznego z pewnością uzupełni w niedalekiej przyszłości dyskografię artysty. Pierwszą wydaną kompozycją był „I Koncert fortepianowy” z roku 1992. Wiek XXI otworzył album z wspomnianym wcześniej „Misterium Stabat Mater”, będącym autorską wizją harmonii sakralnych pieśni. W ocenie krytyków był to „jazz inspirowany Wielkim Tygodniem”. W roku 2004 ukazała się płyta z zapisem „Sonetów Szekspira”, cyklem 22 pieśni, w którym pierwiastki jazzowe przenikają się z brzmieniami klasycznymi, a wyrafinowana tradycja literacka z dynamiką współczesności. Pieśni powstały na zamówienie XXV Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, a zostały wykonane przez Elżbietę Wojnowską i Orkiestrę Kameralną Leopoldinum pod dyrekcją Marcina Nałęcz-Niesiołowskiego. W cyklu znajdują się sonety bliskie jazzowemu idiomowi. Rok 2005 to albumy z kompozycjami na dwa fortepiany, orkiestrę smyczkową i sekcję rytmiczną: „We Are From Here” oraz „Puls 11/8”, napisaną pierwotnie dla znakomitej polskiej flecistki Jadwigi Kotnowskiej. W kolejnych wykonaniach autor postanowił jednak wykorzystać „improwizacyjność” tego dzieła i zastąpić zapisaną partię fletu fortepianowymi improwizacjami. W roku 2006 ukazał się album ze współczesną operą sacra – „Via Sancta Opera Sacra”, opartą na wypowiedziach Karola Wojtyły. Premiera kompozycji odbyła się w Teatrze Wielkim. Na fortepianie zagrał Włodek Pawlik, na perkusji Cezary Konrad, a na kontrabasie Paweł Pańta. Teksty Karola Wojtyły recytowali Krzysztof Kolberger i Teresa Budzisz-Krzyżanowska. Solistom towarzyszył Chór Kameralny, Orkiestra Smyczkowa Opery Narodowej oraz soliści Elżbieta Wróblewska (mezzosopran) i Adam Kruszewski (baryton). Ostatnią rejestrację Włodka Palika stanowi album „Flow” z muzyką do baletu opartego na dramacie Becketta „Czekając na Godota”. Balet został wystawiony po raz pierwszy w poznańskim Starym Browarze w 2006 roku. Choreografię opracowali Jacek Owczarek i Witold Jurewicz, a spektakl wyreżyserował Norbert Rakowski. Krytycy podkreślali wówczas decydujący, spajający wpływ muzyki Pawlika na formę spektaklu. Włodek Pawlik jest także twórcą muzyki filmowej, teatralnej oraz muzyki do słuchowisk radiowych. Twórczość filmowa kompozytora obejmuje kilkanaście ścieżek muzycznych o różnorodnej stylistyce – od formy kameralnej do pełnego symfonicznego rozmachu. W szeregu realizacji autor uczestniczył zarówno jako kompozytor jak i wykonawca partii fortepianu. Włodek Pawlik komponował dla produkcji międzynarodowych – „Nightwatching” Petera Greenawaya i „Wichry Kołymy” Marleen Gorris. Jest także autorem muzyki do obsypanych nagrodami filmów „Wrony” i „Pora umierać” Doroty Kędzierzawskiej oraz zdobywcą nagrody za najlepszą muzykę filmową FPFF w Gdyni („Rewers”, reż. B. Lankosz) i nagrody Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za muzykę do słuchowiska „Novecento”. Dorobek twórczości teatralnej Pawlika jest przede wszystkim rezultatem współpracy z Teatrem Telewizji. Obejmuje autorskie kompozycje do szeregu dramatów autorów polskich i zagranicznych, m.in.: Olgi Tokarczuk („Skarb” Teatr TV 2000), Lidii Amejko („Pan Dwadrzewko”, Teatr TV 2004), Martina Crimpa („Na wsi” Teatr TV 2004), Geralda Sibleyrasa („Napis”, Teatr TV 2009) i Endy Walsha („Elektryczny parkiet”, Teatr Narodowy 2010).

ZNAJDŹ W PROGRAMIE: 03.11.2013 | NIEDZIELA 19:00





www.wlodekpawlik.com
www.pawlikrelations.pl
www.facebook.com/wlodek.pawlik.fanpage